Flaki

 Zastanawiałam się, czy przepis na nie zamieszczać, czy raczej nie i kogo receptura  może zainteresować. Może żonę , której mąż od czasu do czasu westchnie do wspomnienia tych robionych przez mamusię. Nieee. To zły pomysł, od razu budzi się we mnie sprzeciw i myśl – a niech sobie wzdycha. To dla tych nie. Może męża, który wie, że żona nie lubi zapachu gotowanych flaków a spożywać i owszem- tak i chce jej sprawić przyjemność. Albo dziewczę młode, które na początku kulinarnych odkryć jest, albo dziewczę starsze, które było zabiegane za młodu a teraz czasu ma więcej i chęci. Na takie wypadki swój sposób na okrutne z nazwy danie publikuję.Widziałam na własne oczy jak moja mama sprawia i czyści flaki przywożone do domu w wielkich płatach. Często z resztą cielaka czy kawałkiem krowy. Wstążki, harmonijki, książeczki, w zależności od kształtu. Moje bohaterstwo kulinarne nie sięga tak wysoko. Usuwanie zapachu i czyszczenie ich do stanu nadającego się do spożycia, zostawiam lubiącym bardzo ostrą jazdę. Kupuję w spożywczym sklepie flaki krojone, paczkowane, oczyszczone i czasem obgotowane. I tak trochę z nimi roboty.