Spaghetti carbonara

Rodowici Włosi wykonują go na różne sposoby przysięgając, że tylko ich przepis jest właściwy. Być może są jakieś ortodoksyjne szkoły gotowania tego makaronu, ale to zupełnie umowne historie i trzymać się sztywno nie ma po co, byle talerze były puste i domownicy zadowoleni. Osobiście umówiłam się ze sobą, że raz spaghetti carbonara ma śmietankę, raz śmietankę i jajka albo same jajka. Niekiedy dodam do makaronu podsmażaną cebulę innym razem natkę pietruszki. Zawsze dodaję wędzonkę, zwykle boczek, cudnie jeśli to jest jakaś włoskość czyli np. pancetta, (włoski suszony boczek, ale dość drogi i trudniej dostępny), długodojrzewająca szynka  albo jeszcze coś innego. Filozofia dania polega na tym, by powstały sos nie ściął się pod wpływem temperatury, zatem przed wylaniem jajecznej czy śmietanowej masy na makaron należy zdjąć patelnię z ognia. Przygotowanie spagetti carbonara zajmie kilka chwil, jest doskonały dla zabieganych, leniwych i nastawionych na dobry i szybki efekt.

składniki ( na dwie głodne osoby) :

– pół opakowania makaronu spaghetti
– 20 dag wędzonego boczku, szynki lub włoskiej wędliny
– cebula
– ząbek lub dwa czosnku
– dwa jajka
– 200 ml słodkiej śmietanki lub 100 ml śmietanki i duża łyżka mascarpone (kwaśna śmietana też się nada)
– natka pietruszki
– sól, świeżo zmielony pieprz

Makaron ugotować w osolonej wodzie wg. przepisu na opakowaniu, al dente czyli na ząb, niezbyt miękko a nawet odrobinkę twardawo, nie hartować zimną wodą. Jajka wymieszać w kubeczku ze śmietanką i przyprawami (ok. pół łyżeczki soli i ćwierć pieprzu). Na patelni rozgrzać odrobinę oliwy lub oleju i wrzucić pokrojoną drobno wędzonkę i cebulkę. Kiedy wędzonka lekko się wytopi, dodać posiekany czosnek, smażyć minutę, wrzucić na patelnię makaron, wymieszać, zdjąć patelnię z ognia. Zaczekać chwilę i wlać śmietankę z jajkami, wymieszać wszystko, jajko nie może się ściąć ale nie może być całkiem płynne. Całość posypać obficie natką pietruszki.

Mówię Wam – niebo na talerzu:)

Zapisz